Ես սովորում եմ Շոկոլադե դպրոցում։ Առավոտը ես արթնացա հավագվեցի որպիսի գնամ դպրոց։ Ես պատրաստեցի ինձ շոկոլադե լանչ և գնացի դպրոց։ Ես շատ էի սիրում իմ դպրոցը, բայց ինձ դուր չեր գալիս այն, որ ամառային արձակուրդները տևում էին երեք ամիս։ Հիմա կասեմ ինչու, որովհետև ամռանը Շոկոլադե դպրոցը հալվում է։ Գարնան վերջին օրը արդեն դպրոցը հալվեց, բայց չհալվեց մի սենյակ, քանի որ նա վաֆլիյից էր։ Երեխաները շատ ուրախացան, որ այդ սենյակ չի հալվել։ Մի պահ դրսում սկսեց երկրաշարժ և դրա պահճառով երեխաները երկար մնացին իրենց դպրոցում։ Նրանք չդիմացան և սովից կերան իրենց դպրոցը և հայտնվեցին դրուսում։ Նրանք ճանապարհին հանդիպեցին մի հատ ել դպրոց։ Որը կաղցր բամբակից էր դա ել կերան և նրանք մնացին շատ կուշտ։

Հորինուկ

Ես շատ ուրախ էի, որոյհետև արդեն դեկտեմբերի երեսունմեկն է։ Դրսում ձյուն էր , պատուհանից երևում էր Երևան պարկի տասնհինգ մետրանոց տոնածառը, վառ գույներով։ Արդեն տասերկուս անց կես էր։ Ձմեռ Պապիկը ուշանում էր։ Ես քնեցի և առավոտյան Ձմեռ Պապիկը չկար։ Ես ուժ հավաքեցի, իմ իրերը վերցրի ու որոշեցի գնալ Լապլանդիա և գտնել Ձմեռ Պապիկին։ Թռա իմ երևակայական ինքնաթիրով։ Հասանք տեղ, շատ ցուրտ էր։ Հեռվում երևում էր Ձմեռ Պապիկի տունը։ Մենք գնացին ք, մտանք ներս և տեսանք պատերին կախված նկարներ, որոնց վրա Ձմեռ Պապիկն էր։ Ոչ մեկ չկար տանը , ո՛չ Ձմեռ Պպիկը, ո՛չ էլ Էլֆը։ Մենք սեղանին նամակ տեսանք։ Դրա վրա գրված էր․< Ես գնում եմ նվերներ բաժանելու, մի՛  սպասեք։ Ես հույսս կորցրեցի, որ կգտնեմ Ձմեռ պապիկին։ Դուրս եկա և ձյան վրա տեսա եղնիկների ոտքերի հետքը ու հասկացա, որ սա Ձմեռ պապիկի եղնիկի ոտքերի հետքն էր։ Հայրիկիս հետ սկսեցինք հետևել հետքերին։ Հասանք մի շատ Ձյունով տեղ։ Տեսանք Ձմեռ Պապիկի սահնակը, մեջը Ձմեռ Պապիկը ու իր էլֆերին։ Հետո պարզվեց, որ իրենց սահնակը փչացել է, քանի որ շատ ձյուն կար։ Ես վերցրեցի Ձմեռ Պապիկին իր էլֆերին և սահնակը։ Հետո մենք թռանք Հայաստան։ Ես  Ձմեռ Պապիկին տարա մեր տուն։ Նա սկսեց ուժեղ փռշտալ ու պարզվեց, որ նա հիվանդ է։ Մենք նրան տվեցինք մալինայով թեյ, կոնֆետներ ու խմորեղեն։ Նա առաղջացավ, տվեց ինձ իմ նվերը, իսկ հայրիկս պատրաստեց իր սահանակը և նա գնաց նվերներ բաժանելու ուրիշ երեխաներին։ Մենք շատ լավ նշեցինք Նոր Տարին ՝ Հունվարի երկուսին։

Գիտե՞ք, որ պատերն էլ են  գանգատվում: Չե՞ք հավատում: Մի անգամ  իմ բախտը բերեց, ես կարողացա լսել, թե ինչպես են նրանք բողոքում: Երբ եկա դպրոց, մենակ ես էի։ Լսեցի ինչպես են պատերը իրար հետ խոսում։ Ձեզ է՞լ է հետաքրքիր, դե եկեք լսենք նրանց խոսակցությունը։

-Է՜յ, խոսիր։

-Ի/նչ խոսեմ։ Ուզում եմ վերջապես էս երեխաները գնան տուն, հանգստանամ։ Մեկը գլխիս է նկարում, իսկ մյուսը՝ ոտքիս։

-Ես էլ եմ ուզում, որ երեխաները գնան, բայց ավելի շատ ուզում եմ, որ մնան։

-Ինչո՞ւ։

-Առանց երեխաների անհնար է։ Ո՞ւմ հետ պետք է խաղամ։ Ո՞ւմ հետ պետք է իրար վրա նկարենք։

—Այսպես պատերը սկսեցին կռվել։ Իրար խփում էին և ջղայնանում։ Այդպես անցավ ամբողջ գիշերը։ Երբ երեխաները եկան դպրոց տեսան, որ պատերը նկարած խզբզած էին և կոտրված։ Սկսեցի նմագրել և սոսնձով կպցնել։ Դրանից պատերը սկսեցին ուրախանալ, որ երեխաները իրանց մասին հոգ են տանում։ Պատերը հաշտվեցին և որոշեցին երեխաների պատմել, թե ինչ է եղել։ Դրանից հետո պատերը և երեխաները ամենալավ ընկերներն էին։ 

im galaktikan

Կար-չկար մի քաղաք որի անունը Քքաղաք էր։ Այնտեղ մարդիկ առավոտները քնում էին, իսկ գիշերները առդնանում։ Մարդիկ ուղիղ փողոցների մեջտեղում կառուցում էին տներ։ Այնտեղ մարդիկ քայլելու փոխարեն գլոխկոնձի էին։ Ուտում էին լիքը կոնֆետներ։ Այնտեղ գողերը սովորում էին, իսկ երեխաները գողություն անում։

Գիտե՞ք, որ դպրոցներն էլ են  գանգատվում: Չե՞ք հավատում: Մի անգամ  իմ բախտը բերեց, ես կարողացա լսել, թե ինչպես են նրանք բողոքում: Երբ եկա դպրոց, մենակ ես էի։ Լսեցի ինչպես են պատերը իրար հետ խոսում։ Ձեզ է՞լ է հետաքրքիր, դե եկեք լսենք նրանց խոսակցությունը։

-Է՜յ, խոսիր։

-Ի/նչ խոսեմ։ Ուզում եմ վերջապես էս երեխաները գնան տուն, հանգստանամ։ Մեկը գլխիս է նկարում, իսկ մյուսը՝ ոտքիս։

-Ես էլ եմ ուզում, որ երեխաները գնան, բայց ավելի շատ ուզում եմ, որ մնան։

-Ինչո՞ւ։

-Առանց երեխաների անհնար է։ Ո՞ւմ հետ պետք է խաղամ։ Ո՞ւմ հետ պետք է իրար վրա նկարենք։

—Այսպես պատերը սկսեցին կռվել։ Իրար խփում էին և ջղայնանում։ Այդպես անցավ ամբողջ գիշերը։ Երբ երեխաները եկան դպրոց տեսան, որ պատերը նկարած խզբզած էին և կոտրված։ Սկսեցի նմագրել և սոսնձով կպցնել։ Դրանից պատերը սկսեցին ուրախանալ, որ երեխաները իրանց մասին հոգ են տանում։ Պատերը հաշտվեցին և որոշեցին երեխաների պատմել, թե ինչ է եղել։ Դրանից հետո պատերը և երեխաները ամենալավ ընկերներն էին։ 

Մեկ օր, երբ որ նարինջը նայեց Տիտանիկ ֆիլմը,  նա լացից գլորվելով ընկավ բազմոցից։ Նա ընկավ և  գլուխը ուժեղ ցավաց։ Հետո նրան կերավ մի մարդ։ Նա եկար երկար ճամփորդում էր մարդու օրգանիզմի մեջ։ Սկզբում նարինջը տեսավ ուղեղը։ Շատ հոգնեց, քնեց։ Երբ արդնացավ տեսավ որ արթեն կույրաղիքի մոտ է։ Տեսավ նրա ընկերներին, բալիկներին և կնոջը։ Ադպես նարինջ է ընտանիքը ապրեց այտեղ

-Արձագանք, դու ես ավելի ուժե՞ղ թե՞ ես։

— Ես ,-պատասխանեց արձագանքը։

-Հարցրի, ես հինգերորդ դասարանցի եմ, թե՞ չորրորդ։ Արձագանքը պատասխանեց․

-Չորրո՜րդ։

-Ես զարմացա։ Վե՛րջ, կտամ վերջին հարցս, կտամ։ Դու միշտ սխալ ես խոսո՞ւմ, թե՞ ճիշտ։

-Ճի՜շտ։

-Այդ օրվանից ես հաճախ գնում էի արձագանքի մոտ, որովհետև ինչ, որ արձագանքը ասում էր դա կատարվում էր։

Մի օր  որոշեցի նորից գնալ արձագանքի մոտ։ Մի քանի հարց էի մտածել։ Հարցրեցի մարդը կարող է ընկդեերանալ արձագանքի հետ։

-Այ՜ո։

-Ես ավելի զարմացա, քանի որ արձագանքները կրկնում են միյայն վերջին բառը։

-Ես ամենա խելացի արձագանքներից եմ։

-Ես ընկերացա արձագանքի հետ և ամեն օր փակվում էի սենյակում և խոսում արձանգանքի մասին։

Մի տերտեր ամեն տարի Զատկից առաջ քառասունինը լոբի է հաշվում և փարաջայի գրպանը գցում։ Մեծ պասի առաջին իսկ օրից նա ամեն օր մի լոբի է հանում, դեն գցում և գրպանում մնացածների թվով էլ իմանում, թե Զատկի գալուն քանի օր է մնացել։

Մի օր էլ․․․

Կարդա՛ և պատմությանը նոր ավարտ հորինիր։

Մի օր էլ, երբ որ տերտերը վազում էր, իր գրպանից լոբիները թափվում էին։ Նա չնկատեց այդ, բայց հաջորդ օրը, երբ նա ստուգեց մնացել էր միայն մեկ լոբու հատիկ։ Նա մտածեց, որ քսան օր քնել է և վաղը զատիկն է։ Տերտերը սկսեց ներկել ձվեր, պատրաստել փլավ ու ձուկ։ Գնաց խանութ և գնեց կարմիր գինի։ Եկավ տուն և գցեց սեղան, որպեսզի առավոտը Զատիկը նշի։ Եկավ առավոտը տերտերը նշեց իր տանը Զատիկը, բայց երբ գնաց աշխատանքի, ասաց Զատկի խոսքերը։ Ամբողջ եկեղեցին ծիծաղեց և արդեն տեր տերը հիշեց, որ վազել է և կարող է իր գրպանից դուրս եկած լինեին լոբիները։

Երեկ մենք դրեցինք մեր տոնածառը։ Նրա վրա չեր լինում խաղալիքներ խաղել, քանի որ նա խոսում էր։ Երբ նա խոսաց մի-քիչ շարջվեց և մենք վախեցանք։  Միյուս օրը ես արթնացա ընկերուհուս հետ գնացինք դպրոց և տեսանք, որ մեր խոսող տոնածառը նստած է համակարգչով մեր կողքը և դաս է անում։ Բոլարը խոսող տոնածառից վախեցան։ Անգլերենի դասն էր տոնածառը նորից քարացավ։ Մենք տոնածառը տարանք տուն։ Ճանապարհին տոնածառը ինքնաթիռ դառցավ։ Մենք նստեցինք տոնածառ ինքնաթիեը և թեչեցինք տոնածաի տուն։ Մենք այդ ժամանակ ոչ-ինչ չհասկացանք, բայց նա մեզ ամենինչ բացատրեց։ Պարզվեց, որ տոնածառը ապրում է Եգիպտոսում։ Մենք անցկացրեցինք լավ ժամանակ։