Լավ ու Վատը իմ դպրոցում

Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր. ինչպես սկսվեց ամեն ինչ – Լուսինե Հակոբյան

Ողջույն, այսօր ես կպատմեմ իմ դպրոցում ինչն է լավը ինչն է վատը։ Ես մանկուց սովորում եմ այս դպրոցում։ Իմ 5 տարեկանը նշել եմ այս ընկերուհիների հետ։ Նախ սկսեմ փոքր բաներից հետո մեծ։ Ինձ իմ դպրոցը ես շատ եմ սիրում, բայց ամեն բանը ունի իր թերուցյունը։ Կարողա ես չգիտեմ այս դպրոցի թերուցյունը, բայց ես կգրեմ այն ինչ, որ գիտեմ։ Իմ դպրոցում ինձ ամենա շատը դուր է գալիս, որ ուսուչիչները բարի են, որ մենք դասերը չենք հասցնում իրանք մեզ չեն ծեծում, իսկ պետական դպրոցներում ծեծում են։ Օրինակ ՝ երբ եկավ COVID-ը ամբողջ դպրոցներում ասում էին, որ փոքրերնել պետք է կրեին դիմակ մեր մոտ ուրիշ է ցանկությունով ուզում ես կրի չես ուզում մի կրի։ Եթե ճիշտ ասեմ ինձ համար ամենափոքր թերուցյունը այն է, որ այն ժամանակ խահանոցում աման էին տալիս, իսկ հիմա պետք է բերենք Lanchbox, բայց ճիշտ են արել, քանի որ լիքը աշակորդ է ընթունվել մեր դպրոց ու խահարարները չեն հասցնում այդքան աման լվանալ։ Շատ եմ սիրում մեր դպրոցը նաև, որ մենք աշխատում էնք համակարգչով, բայց մեր ձեռագիրը միյայնժամանակ լավանում է, որովհետև մեն մայրենիի ժամին աշխատում էնք գիրք-տետրով։ Ինձ դուր է գալիս, որ մենք գնում էնք 3-օրիա ճամփորդություներ, դուր չի գալիս, որ ընկերներս չեն կարում իրենց դասարանը աղբոտ չը պահել։ Այսքանով ես պրծա իմ պատումը, նաև մեր խահարարները շատ լավ են պատրաստում։